Oomph!
Als jonge dansmaker en bouwkundig ingenieur is mijn artistieke visie gevormd tussen twee extremen. Aan de ene kant het exacte en concrete van de bouwsector. Aan de andere kant het abstracte en creatieve van de danswereld. Een combinatie van werelden waar ik uit ervaring weet dat men moeite mee heeft om hier iets bij voor te stellen.
In mijn zoektocht naar de 'verbinding' tussen deze totaal verschillende werelden zocht ik naar een plek waar ik mij thuis kon voelen. Als dansmaker richt ik mij op het besef van het gedeeld menselijke en de behoefte nar je thuis willen voelen. Dit vraag om een verkenning van de intrapersoonlijke relatie met de ‘ik’, als een zoektocht van de interpersoonlijk relatie ‘niet ik’. Ik spreek hier bewust niet van “de ander” omdat ik hiermee wil benadrukken dat er binnen die ander net zoals bij je ook een “ik” zit. Dit is alleen niet jouw “ik”. Door de verschillen als de overeenkomsten kruislings met elkaar te verbinden ga ik op zoek naar het menselijke.
Met dit besef naar het gedeelde menselijke ontstaat er ruimte voor de authentieke ik en de daarbij behorende “oomph”. Deze “oomph” is het zogenoemde vuurtje, de drang tot het verrichten van een daad. Het woord “oomph” is hier geïntroduceerd omdat woorden vaak te kort schieten en niet de essentie benadrukt waarom we bewegen.
In mijn werk zet ik in op deze authentieke binnenwereld omdat ik geloof dat de toeschouwer de kwaliteit beschikt om dit herkennen. Het maakt het 'echt' en zo veel meer dan alleen een technisch trucje.
Benieuwd naar mijn werk?
Klik op de verschillende de pagina's van de slide hieronder om naar eerder gemaakt werk te gaan.
